Korcula dom Marco Polo
Marco Polo to jeden z najsłynniejszych podróżników w historii, którego opowieści o podróży do Chin i na Daleki Wschód od wieków fascynują badaczy, historyków i podróżników. Jego życie, pełne przygód, tajemnic i kontrowersji, stało się inspiracją dla wielu legend, a część faktów do dziś budzi spory wśród naukowców. W artykule „Marco Polo – TOP 9 faktów i mitów o jego życiu” poznasz najważniejsze wydarzenia z jego biografii, odkryjesz prawdę o jego wyprawach oraz dowiesz się, które elementy jego historii są rzeczywiste, a które to jedynie powtarzane od wieków mity.
Urodzony w 1254 roku w Wenecji, Marco Polo pochodził z bogatej rodziny kupieckiej, której interesy sięgały aż do Lewantu. Jego ojciec Niccolò i stryj Maffeo byli doświadczonymi kupcami, którzy już przed narodzinami Marco zapuścili się aż do Chin. To właśnie tradycja handlu i ciekawość świata ukształtowały młodego Marco, choć niektórzy historycy zastanawiają się, na ile naprawdę uczestniczył w pierwszych etapach podróży, a na ile jego późniejsze relacje zostały doprawione fantazją.
Jednym z najbardziej znanych wątków jest opowieść Marco Polo o jego służbie na dworze Kubilaj-chana, wnuka Czyngis-chana. Według jego relacji spędził tam wiele lat, zyskując ogromne zaufanie władcy. Twierdził, że pełnił funkcję wysłannika i doradcy, a nawet, że podróżował w imieniu chana po odległych prowincjach. Jednak część badaczy uważa, że relacja ta jest przesadzona, a Marco mógł być jedynie gościem na dworze, a nie bliskim współpracownikiem. Brak wzmianek o nim w chińskich kronikach dodatkowo podsyca ten spór.
Choć jego książka „Opisanie świata” („Il Milione”) sugerowała, że jest pionierem, w rzeczywistości Marco Polo nie był pierwszym Europejczykiem w Chinach. Już wcześniej do Azji docierali misjonarze i kupcy, np. Giovanni da Pian del Carpine czy Wilhelm z Rubruk. Różnica polegała jednak na tym, że relacje Pola były najbardziej szczegółowe i sugestywne, co sprawiło, że w Europie to właśnie jego zaczęto postrzegać jako „odkrywcę” Dalekiego Wschodu.
Część historyków uważa, że Marco Polo nigdy nie dotarł do Chin, a swoją wiedzę czerpał z opowieści innych kupców i perskich źródeł. Jako argument przytacza się brak wzmianki o takich kluczowych elementach chińskiej cywilizacji, jak Wielki Mur czy herbata. Z drugiej strony w jego relacjach znajdują się szczegóły dotyczące miast, handlu i zwyczajów, które trudno byłoby wymyślić. Prawdopodobnie dotarł do Chin, choć jego opis nie jest kompletny.
Powszechny mit głosi, że to Marco Polo „przywiózł makaron do Włoch”. W rzeczywistości makarony znane były na Półwyspie Apenińskim jeszcze przed jego podróżą. Faktem jest jednak, że Marco opisywał wiele wynalazków, które w Europie brzmiały jak bajka: używanie pieniędzy papierowych, znajomość prochu czy zaawansowaną pocztę mongolską. Dzięki niemu Europejczycy dowiedzieli się o technologiach, które zmieniały świat na Wschodzie.
Księga powstała, gdy Marco Polo został uwięziony w Genui w 1298 roku po bitwie morskiej Wenecji z Genuą. Współwięzień, pisarz Rustichello da Pisa, spisał jego opowieści. Dzięki temu powstało dzieło, które przetłumaczono na wiele języków i które krążyło po całej Europie. Dla współczesnych była to niemal baśń – pełna opisów jedwabiu, egzotycznych zwierząt i cudów nieznanego świata. Krytycy do dziś spierają się, ile w niej prawdy, a ile literackiej fantazji.
Niezależnie od tego, czy wszystkie jego relacje są prawdziwe, Marco Polo stał się w Europie symbolem podróżnika, który sięga poza horyzont. Jego nazwisko trafiło do literatury, gier, a nawet kultury popularnej – od zabawy dziecięcej w basenach, po inspiracje dla pisarzy i filmowców. To przykład, jak jednostkowa opowieść potrafiła zmienić sposób, w jaki cały kontynent patrzył na świat.
Po ponad dwudziestu latach spędzonych w Azji, Marco Polo wrócił do Wenecji w 1295 roku. Rodzina, zaskoczona jego bogactwem i opowieściami, miała początkowo problem, by mu uwierzyć. Jego życie po powrocie nie było już tak spektakularne – zajął się handlem, polityką i rodziną. Zmarł w 1324 roku, pozostawiając po sobie testament, w którym zapisał część majątku klasztorom i kościołom.
Do dziś historycy spierają się, czy „Opisanie świata” to pamiętnik, reportaż czy raczej zbiór legend i anegdot. Dla jednych to najważniejsze średniowieczne świadectwo spotkania Wschodu i Zachodu, dla innych – literacka fikcja ubrana w kostium podróżniczej relacji. Jedno jest pewne: Marco Polo ukształtował wyobrażenie Europejczyków o Azji na setki lat i zainspirował przyszłych odkrywców – w tym samego Krzysztofa Kolumba, który miał mieć jego księgę na pokładzie „Santa Maríi”.
Marco Polo (urodzony 15 września 1254, zmarł 08 stycznia 1324) to wenecki kupiec, pisarz, podróżnik oraz odkrywca, którego znają nawet dzieci. Pomimo, iż nie był pierwszym Europejczykiem, który odkrył Chiny, ale był pierwszym po którym została kronika z tamtej podróży.
Co więcej dokładne miejsce narodzin Marco nie jest jasne oraz nadal jest przedmiotem sporów. Większość historyków potwierdza, że Marco urodził się w Republice Wenecji oraz w samym mieście Wenecja. Natomiast niektórzy biografowie twierdzą, że Marco urodził się w mieście Korcula na wyspie Korcula w Chorwacji, która była wówczas częścią Republiki Weneckiej.
Marco Polo powrócił do Europy w 1295 roku. Następnie dołączył do bitwy morskiej pomiędzy Genuą a Wenecją w 1298 roku, bitwy nazywanej bitwa morska pod Curzolą (wyspa Korčula). Niestety trafił do niewoli w Genua. W więzieniu dyktował swoje doświadczenia z podróży współwięźniowi Rustichello z Piza, który zapisywał te historię. Co więcej wielu Europejczyków uznało jego „Opis z podróży” za najważniejszy opis świata spoza Europy w tym czasie. Książka pozwoliła Europejczykom lepiej zrozumieć: Środkowy Wschód, Indie, Chiny oraz Japonię. Ponadto była ona inspiracją dla wielu przyszłych odkrywców w tym Krzysztofa Kolumba oraz Ferdynanda Magellana.
Większość współczesnych historyków uważa, że Polo nie odwiedził Chin, wskazuje na to wiele szczegółowych opisów życia na Dalekim Wschodzie. Jednak zarówno jego miejsce narodzin jak i prawda o jego podróży na Daleki Wschód jest zagadką. Natomiast fakt iż był on postacią, która zasługuje na uznanie jest niezaprzeczalny.
W 1323 roku Marco Polo był hospitalizowany z powodu choroby. Natomiast 8 stycznia 1324, pomimo wysiłków lekarzy zmarł, zostawiając żonę oraz trzy córki (Fantina, Bellela oraz Moretta). Pochowano go w kościele San Lorenzo w Wenecji.
Niezależnie czy Polo urodził się w Chorwacji czy we Włoszech, jest to postać niezwykle interesująca.
Bergamo Città Alta to jedno z tych miejsc, które od pierwszych chwil potrafią zachwycić. Ta…
Lombardia to jedno z tych miejsc, które – choć na pierwszy rzut oka kojarzą się…
Czas czytania: 5 minutPostira na wyspie Brač w Chorwacji to jedna z bardziej urokliwych małych…
Czas czytania: 5 minutSkąd się wzięły nazwy miast i wysp w Chorwacji? Pochodzenie najciekawszych nazw…
Berlin w okresie świątecznym ma w sobie coś, co trudno porównać z jakimkolwiek innym europejskim…
Wiedeń od zawsze wiedział, jak celebrować tradycję. A gdy przychodzi grudzień, miasto zmienia się w…